festivals, a selection
BERLINALE, international film festival Berlin, FORUM
NEW DIRECTORS NEW FILMS, Moma, Lincoln Center, New York
San Fransisco Int. Film Festival
Seatle Int. Film Festival
Edinburgh Film Fest
Calgary Int. Film Festival, Canada
Thessaloniki Int. Film Festival
Gôteborg Int. Film Festival
Mumbai, India
Taipei Golden Horse
Indie Festival, Brasil
awards
MEDIAWAVE’2010 Award, Hungary, Best Actrice Rifka Lodeizen
BREAKING WAVES Award, Titanic Int. Film Festival, Hungary
INGMAR BERGMAN Debut Award, Göteborg Int. Film Festival, Sweden
FIPRESCI Award, Transylvania Int. Film Festival
GOLDEN CALF, Best Actrice Rifka Lodeizen
GOLDEN CALF, Best Editing Esther Rots
GOLDEN CALF, Grand Juryprize for the whole team of ‘Can go through skin’
DDG AWARD, Best Director Esther Rots
BEST DUTCH FILM 2009
SPECIAL MENTION New Voices in Fiction, Calgary Int. Film Festival
international press
HOLLYWOOD REPORTER: In ‘Can go through skin’, her first feature, she’s made an often striking film, on both the visual and aural levels.
VARIETY: ace d.p. Lennert Hillege and Rifka’s full podied performance.
INDIEWIRE: A mayor discovery from the best Dutch filmmaker since Paul Verhoeven. Rots not only directs, she also edits, with perfect jump cuts to heighten Marieke’s mental disintergration.
SIGHT AND SOUND: Dutch director Esther Rots’ film is a real discovery: a fragmentary, expressionist take on one woman’s experience of intruder rape and it’s aftermath, with a striking performance from Rifka Lodeizen.
FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG: Dan Geesin hat die Tonspur (…) erstellt und damit eines der ambitioniertesten Meisterwerke dieses Festivals (Berlinale) geschaffen. (…) daran konnten sich noch die grossten Hollywood-Produktionen ein Vorbild nehmen. Dan Geesin made the soundtrack (…) and with it the most ambitious masterpiece of this Festival (Berlinale). (…) Let this be an example to the mayor Hollywood productions.
national press
NRC HANDELSBLAD: **** (uit 5) Bijzondere intuïtieve stijl…. Een naam om te onthouden, vanwege haar precieze, observerende blik, waarbij het krakende geluid van een vallende boom belangrijker is dan een afgerond verhaal… Esther Rots bewees al met haar eerder voor het Filmfestival Cannes geselecteerde korte films (…) een groot visueel talent te hebben en goed overweg te kunnen met de intuitieve logica die films tot films maakt (…)
Hoe langer je over de film nadenkt, hoe meer geheimen de film prijsgeeft (…) Suspensevol (…) Fysieke magie.
DE VOLKSKRANT: **** (uit 5) Het meest verbluffende aan haar film is de snelheid en zelfverzekerdheid waarmee ze de kijker op juist die plek weet te installeren, in dat hoofd. Rifka Lodeizen, die fysiek zeer sterk acteert, speelt een overtuigende rol als Marieke.
Angst en paranoia worden prachtig invoelbaar gemaakt (…)
DE TELEGRAAF: **** (uit 5) Een film die je bekruipt (…) De cineaste levert een film af die je eerst langzaam bekruipt, om je daarna in een verstikkende houdgreep te nemen.
ALGEMEEN DAGBLAD: **** (uit 5) Groot Nederlands talent dient zich aan (…) Met haar eerste lange speelfilm lost regisseur Esther Rots volledig haar belofte in die haar vorige werk (…) al opriepen. Ook in het dramatisch opzicht indrukwekkende Kan Door Huid Heen dient Rots zich aan als een oorspronkelijke filmmaakster die haar eigen compromisloze wetten bepaalt, resulteren in eigenzinnige producties. Kan Door Huid heen is een beklemmend verslag (…) Rots maakt door haar huiddichte cameravoering en montagetechnieken duidelijk hoe de herinneringen zich als pijnscheuten telkens onverwacht aandienen. Met haar vertolking levert Lodeizen (…) haar beste acteerprestatie in een speelfilm af. … Deze rol moet Lodeizen op zijn minst een nominatie voor een Gouden Kalf opleveren. Als het niet meer is.
NRC NEXT: **** (uit 5) De Nederlandse film waar het meest naar kan worden uitgezien… Het is Rots eerder om de zintuiglijke ervaringen te doen dan om het vertellen van een traditioneel verhaal.
HET PAROOL: **** (uit 5) Kan door huid heen’ is een pracht van een film. (…) In het camerawerk van Lennert Hillege krijgt het zeeuwse landschap de kans zich te ontvouwen, maar blijft ongenaakbaar. Dit wordt afgewisseld met het prachtige geluidsdecor van Dan Geesin, die ook een aantal liedjes voor de film schreef. (…) Maar er is meer: door de unieke geluidsband en het subjectieve camerawerk (wedden dat Lennert Hillege het Gouden Kalf voor beste cameraman wint?) bevinden we ons constant in Mariekes hoofd. Het resultaat is beklemmend en aangrijpend. Een geweldige film, die bij vlagen aan het werk van Lodge Kerrigan (Clean, shaven, Keane) doet denken. Een intense psychologische studie. Een van de beste Nederlandse films van de laatste jaren.
DE FILMKRANT: Wauw. Pats, boem, mokerslag. Overdonderend (…) Al op voorhand de Nederlandse film van dit jaar waar het meeste naar werd uitgezien. En terecht. Rots maakt haar reputatie meer dan waar met een ijzersterk speelfilmdebuut dat kraakt als vers ijs, plakt als spinrag, wrang als rode wijn smaakt en de toeschouwer door een verwarrende hoeveelheid emoties voert…..Je ziet het niet zo vaak, zo’n plastische manier van filmmaken, zodat alle logica, analyse en plot slechts bijzaak lijken (…) Een ijzersterke rol van Rifka Lodeizen (…) woorden doen afbreuk aan de beelden.
MOVIE2MOVIE **** (uit 5) Indrukwekkende muziek van componist, schrijver en (film)kunstenaar Dan Geesin. Hij maakte knarsende schurende, verontrustende geluiden die de beelden op een zintuiglijke manier ondersteunen, maar ook bijzonder mooie liedjes, spaarzaam toegediend op precies de goede momenten. Lodeizen speelt (…) subtiel, puur en erg geloofwaardig. Bijna alsof ze het niet speelt, maar meemaakt. En wij mogen dat allemaal zien. En we willen het allemaal zien, want Rifka Lodeizen is iemand waar je graag anderhalf uur naar wil kijken. Esther Rots won (…) al veel prijzen. Toch bleef ze in Nederland vrij onbekend. Kan door huid heen gaat daar ongetwijfeld verandering in brengen. Hopelijk zal haar bijzondere manier van films maken niet veranderen.
SKRIEN: Van de eerste tot de laatste minuut is dit een meeslepende film waarin Rots doet waar ze goed in is. (…) De mooie, rijke soundtrack van Dan Geesin.
volkskrant 20 december 2007
.
.
.
.
.
.
.
.
Rots Filmwerk 